ศิลปกรรมในวิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศิลปากร พ.ศ 2546

แนวคิด

ผลงานศิลปะทุกชิ้นในครั้งนี้ สร้างสรรค์ขึ้นจากเทคนิค ประสบการณ์ และ ข้อมูล ที่วิเคราะห์แล้วว่าสามารถถ่ายทอดให้เห็นถึง บรรยากาศ ความหม่นหมอง เสื่อมโทรม ขมุกขมัว และ การมีอยู่จริง ของพื้นที่ที่มีปัญหามลพิษ ในพื้นที่ของกรุงเทพมหานครฯซึ่งข้าพเจ้าเองได้พบเห็น และ ได้รับผลกระทบมาโดยตลอด โดยลักษณะของผลงานศิลปะทุกชิ้นในครั้งนี้มีลักษณะอย่างหนึ่งที่มีความคล้ายคลึงกันทุกชิ้น คือ ข้าพเจ้าได้ใช้พื้นฐานของภาพถ่ายจากสถานที่จริง โดยมุ่งเน้นไปที่การให้ความสำคัญกับ กลุ่มวัตถุใดวัตถุหนึ่ง ซึ่งเล็งเห็นแล้วว่าเป็นต้นตอของการเกิดมลพิษในพื้นที่นั้นๆ และลดบทบาทความสำคัญของวัตถุแวดล้อมลงไป แล้วใช้การสร้างบรรยากาศในผลงาน ให้แสดงถึงบรรยากาศที่มีความหม่นหมอง และ เสื่อมโทรม ปกคลุมไว้ทั่วผลงาน ทั้งนี้เพื่อต้องการสื่อสารกับผู้ชมผลงานอย่างตรงไปตรงมามากขึ้น ว่าปัญหามลพิษ รวมถึงบรรยากาศเหล่านี้ล้วนมีอยู่จริง เพียงแต่ในชีวิตจริงอันรีบเร่งตามวิถีคนเมืองหลวง(กรุงเทพฯ) นั้นมีหลายสิ่งหลายอย่างที่คอยบิดเบือน และเบี่ยงเบนความเด่นชัดของปัญหามลพิษเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นองค์ประกอบโครงสร้างของวัตถุต่างๆ ในพื้นที่ หรือความคุ้นเคยที่ได้พบเห็นกระทั่งทำให้รู้สึกว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตจนไม่ได้ให้ความใส่ใจ ทั้งๆ ที่มันอยู่ใกล้ตัวเรา และ มีผลกระทบ มากกว่าที่เราคิด